🌿خونه ی دِرَختی

درخت بلوط🌰 ؛ خونه ی من

چشماش :)

شب ها موقع خواب

وقتی روی تخت دراز میکشم 

چشمامو میبندم و به چشمای خوشگلش فکر میکنم 

اینکه خدا مژه های بلندی بهش هدیه داده تا با هر بار پلک زدنش من دلببازم بهش 

اینکه وقتی خورشید به صورتش میتابه ، قهوه ای چشماش(عنبیه) میدرخشن  

چشماش به طور عجیبی همیشه بهم لبخند میزنن 

و

من 

عاشق این خنده های خاموش چشماش ام 

۱۲ نظر ۱۰ موافق ۲ مخالف
در رویاهایم
تو را میبینم
ای سرسبز بلوط سبز
ایستاده ای تنهای تنها
در بی انتها دشت خشک
با زخم ها ز نادان تبر
چه مهربان میخندی بر زخم
و پاییز فقط رسیده است
تا کمرت ...
.
.
.
مرا خاک کنید در زیر آن بلوط بلند
وقتی پوست او ترمیم شود
روح من هم خوب می شود



آدرس اینستاگرام من:
hk_yasaman
دختری به نام یاس پسری به نام یار