نیازی به دوربین عکاسی حرفه ای هم نیست فقط کافیست گوشی هوشمندت را برداری و کمی از شهر و آدم هاو شلوغی هایش فاصله بگیری و به اطرافت نگاه کنی. از آن نگاه های معمولی که همیشه میکردی هم، نه ، نگاهت را عوض کن . سعی کن عینک بدبینی ات را دور بیندازی و از پشت دوربین گوشی ات اطرافت را ببینی . سعی کن مانند عکاسان و جهان بینان دنیا را بنگریآن وقت خواهی دید که دنیا چقدر زیبا بوده و تو هرگز متوجه این زیبایی ها نبوده ای. زیبایی هایی که عکاسان سعی میکنند آن را در قاب دوربینشان جا دهند . سعی کن کمی از روزمرگی هایت فاصله بگیری تادنیا را زیبا ببینی .سعی کن زندگی کنی نه روزمرگی ، در این فصلی که معروف است به فصل بهار زردی ها ...
باران و برگ های پاییزی هر روز بیشتر از روز های قبل دلبری میکنند. این دلبری هارا نادیده نگیر. نیازی نیست به چیز های بزرگ دل ببندی .نیازی نیست به چیز هایی دلخوش کنی که امکان رخ دادنشان یک در هزار است. همین که چشم هایت را باز میکنی و پرده پنجره اتاقت را که کنار میزنی و درختان زرد پاییزی را میبینی خدارا شکر کن که اجازه داده است صبح دیگری را آغاز کنی. به نوازش های بارانی باران برروی خاک نگاه کن و ریه هایت را از عطر خاک نم دار پر کن و لبخند بزن. زندگی کوتاه هست .حتی کوتاه تر از یک لبخند ...
از فرصت هایت برای زندگی کردن استفاده کن 
